Vandaag is het Internationale Vrouwendag, en dat zette me aan het denken over vrouwen en iets wat me na aan het hart ligt: hackerspaces.  Een combinatie die voor sommigen niet voor de hand lijkt te liggen.

Stop de persen! Vrouw gebruikt haakse slijper. (Foto van dvanzuijlekom)

Dat blijkt uit vragen die me af en toe gesteld worden:  Wat doe jij als vrouw nou bij een hackerspace? En ook uit artikelen zoals dit.
Persoonlijk kan ik met die vraag niet zo heel veel beginnen. Ik kan geen dingen op een andere manier doen dan ‘als vrouw’; het is de enige optie die ik beschikbaar heb.  Dus ga ik er maar van uit dat de vraag eigenlijk is: wat doe jij bij een hackerspace?  En daar is natuurlijk een hele lijst antwoorden op. Toch schijnt dat dan niet helemaal het antwoord te zijn dat de vrager wilde hebben.

Wat doet een vrouw bij een hackerspace? Alles waar ze zin in heeft, binnen de huisregels. Net als een man. Vrouwen, het zijn soms net mensen.
Is er dan helemaal geen verschil tussen de manier waarop vrouwen en mannen een hackerspace gebruiken? Weet je, ik heb eerlijk geen idee en het kan me ook niet schelen. Ik vind de verschillen tussen personen eigenlijk altijd relevanter en vooral ook interessanter dan die tussen groepen.

Wat me wel kan schelen is dat veel vrouwen de indruk lijken te hebben dat hackerspaces niet voor hen bedoeld zijn, dat zij buiten de doelgroep vallen. Dan hoor je uitspraken als ‘Ik? Oh nee, nee, ik ben geen nerd, echt niet. Nou ja, ik heb wel eens een computer gebouwd, ja…‘ of  ‘Ik ben helemaal niet technisch. Ik werk alleen graag met metaal en haakse slijpers.’
Of je ziet een vrouw enthousiast worden tijdens een rondleiding door de space,  haar ogen gaan glimmen, ze kan geen genoeg krijgen van de 3Dprinter of iets anders  gaafs… en daar komt hij weer, die dodelijke uitspraak: ‘Wat geweldig leuk! Echt iets voor mijn zoon/man/neef/buurman/…‘
Dat vind ik zo jammer.  Als je het zo leuk vindt, is het misschien ook wel iets voor jouzelf.

Hoe kunnen we vrouwen laten zien dat ze welkom zijn in hackerspaces? Dat kunnen we alleen als ze dat ook echt zijn.
Het gaat er niet om dat er geen grappen mogen worden gemaakt of dat de WCs gescheiden moeten zijn, we hoeven geen Ladies’ Nights te houden of workshops over niet-technische onderwerpen te geven ‘speciaal voor vrouwen’; het gaat er om dat iedereen die creatief bezig wil (leren te) zijn met techniek welkom is, zich ook welkom kan voelen, bezig kan gaan op elk nivo en vooral dat niemand bang hoeft te zijn om te worden uitgelachen of gekleineerd om een gebrek aan kennis.

En als je nu denkt:  maar dat soort dingen zijn toch voor iedereen prettiger, niet alleen voor vrouwen?

Dan heb je gelijk.