Als je op een hackersgerelateerde mailinglijst zit, heb je ze vast wel eens langs zien komen: de oproepen voor het meedoen aan hackathons. Haal je bullshit-bingokaart maar tevoorschijn, want de wervende kreten vliegen om je oren:
– creativiteit en innovatiekracht
– help create impact with open data
– extreme vorm van open innovatie
– een transparantere digitale wereld
– optimale broedplaats voor kansrijke ideeën
Zoals we weten zijn hackers dol op dat soort taalgebruik. Een typisch gesprekje tussen twee hackers klinkt immers zo:
“Yo, MegaHaxx0r. Nog lekker impact gecreerd vandaag?”
“Nou en of, 1337c0d3r. Ik heb weer extreem open geinnoveerd in een inspirerende, uitdagende omgeving.”
“Wat leven we toch in een kansrijke tijd vol innovatiekracht. De toekomst ziet er zo stralend uit dat ik een zonnebril nodig heb.”
“Als je tenminste ooit naar buiten zou gaan.”
(Beiden) “Ha ha ha ha ha ha ha.”
“Is er nog pizza?”

Er wordt altijd gezocht naar hackers, maar eigenlijk blijkt als je verder leest dat ze met name op zoek zijn naar programmeurs. Kennelijk bestaan er verder geen hackers: alle hackers werken immers met software.
In feite gaat het bijna altijd om een app. Want iedereen wil een app! En jij mag die app komen inkloppen, dus breng je vrienden mee! Je mag gratis komen meedoen, en er is pizza! Het is Leuk, want we noemen het een Event! En vaak kan de maker van de beste app (wie beoordeelt dat eigenlijk?) Iets Winnen!

Nou ja, je snapt wel hoe de vlag erbij hangt. Deze hele hausse doet me sterk denken aan de trend om een ‘wedstrijd’ uit te schrijven waarbij ZZP’ers met elkaar in competitie ‘mogen’ gaan: wie ontwerpt ons nieuwe logo, huisstijl, noem maar op. Het bedrijf dat de wedstrijd uitschrijft, mag gaan kiezen uit wel twintig opties, en hoeft er maar één te betalen. Hoera! Nou ja, niet voor de ontwerpers, want die werken waarschijnlijk gewoon voor niks.

Veel van de hackathons lijken op het eerste gezicht het maatschappelijk belang te dienen. Vaak gaat het om de zorg, het milieu of iets met energiebesparing. Maar kijk je verder, dan is de organiserende partij meestal een bedrijf. Waarom betalen die eigenlijk niet gewoon voor de software die ze willen laten ontwikkelen?

Veel te vaak is een hackathon vooral een verkapte manier om voor weinig geld een heel team bij elkaar te krijgen dat een dag, of soms nog langer, research&development wil doen in ruil voor pizza en kans op een prijs. Met hacken heeft het maar weinig te maken, met de volle breedte van het spectrum van activiteiten en vaardigheden die je in een hackerspace vindt nog veel minder. Eigenlijk is het tamelijk beledigend om te zien hoe weinig de organisatoren zich hebben verdiept in wat we nou echt allemaal doen, voordat ze aan onze deur komen kloppen.

Ik kan niet wachten tot de hackthon-hausse voorbij is. We bakken onze eigen pizza wel.
In de tussentijd zie ik nog wel een gouden randje: het is wellicht net iets prettiger om als hackersgemeenschap geassocieerd te worden met innovatiekracht dan met cybercriminaliteit.