In ons flexlab hadden we een heel erg onhandig heuveltje. Hadden.

Na wat professioneel sloopwerk, wat semi-professioneel sloopwerk, afvoeren, aanvullen, en afsmeren… is het flexlab een stuk beter bruikbaar voor ons geworden!

Een miniatuurprojekt.

Omdat ik geneigd ben tot sentimentaliteit, droeg ik mijn OHMbandjes nog steeds. Dat wordt onhandig; ze hangen in je eten, vroeg of laat haal je ze er dus af, en dan raken ze zoek, en je ziet ze nooit meer.

Ik wilde er iets meer mee doen. Omdat ik behalve een witte bezoekersband ook een zwarte orgaband had, kon ik een mooi afwisselend zebrapadpatroon maken in een band van vier bandjes breed. Een beetje vilt had ik nog wel, dat voelt lekker zacht; klittenband was in de space te vinden. De band moet tenslotte ook af kunnen ditmaal.

Band of Infinite Authority

Met de naaimachine in de space bleek ik wel vriendjes te kunnen worden. Mijn skills op dat gebied zijn niet indrukwekkend, maar afdoende om iets stevigs te maken.

De open plekken, ontstaan doordat er net niet genoeg materiaal was om het vilt te bedekken, bleken precies plaats te bieden aan de aluminium clipjes waarmee de bandjes hadden vastgezeten. Ditmaal had ik mijn rommel wel opgeruimd, en als beloning mocht ik de vuilnisbak omkeren om ze terug te vinden. Maar door zo’n detail laat een beetje ”maker’s high’‘ zich niet temperen.

Het eindresultaat is naar mijn zin en kan op de afterparty gebruikt worden om OHMo’s de ogen uit te steken.