Op donderdag 30 oktober werd in Hackerspace Hack42 de workshop “Introductie tot Kombucha” gegeven door een van onze deelnemers, Lurwah. Een week vantevoren heeft hij een vat van 25(!) liter thee gebrouwen en hier een aantal van zijn SCOBY culturen op losgelaten om te groeien en kombucha te vormen.
Het programma van de workshop omvatte twee onderdelen; de reeds gebrouwen kombucha proeven, experimenteren met smaakjes en bottelen. Daarnaast zelf een batch klaarmaken om mee te nemen naar huis en te laten fermenteren.

Eerst zijn we begonnen met het afmeten en wegen van het water en de thee, om dit vervolgens te gaan brouwen. De thee moet zo lang mogelijk trekken, maar ook afkoelen voordat het gebruikt kan worden. Lurwah laat het normaliter 24 uur lang staan, zodat de kombucha vooral naar thee smaakt.

Terwijl de thee afkoelde, werd het tijd om te kijken hoe de eerder bereidde kombucha eruit zag. Het gezamenlijk openen van het vat was leuk en ook een beetje spannend. Hoe zou het eruit zien? De sterke geur verried eigenlijk al dat het een succes zou zijn (overigens, die geur is erg aangenaam). Na het onthullen volgde het proeven. Qua smaak deed het mij sterk aan roosvicee denken en ik vond het erg lekker. Vervolgens gingen we de drank bottelen en experimenteren met toevoegingen, zoals kaneel, wildcard-anijs en zouthout.

De kombucha kan samen met de SCOBY tot zo’n 30 dagen worden bewaard, waarbij de smaak steeds minder zoet (de suikers worden immers verwerkt) en steeds zuurder wordt. Lurwah laat zijn batches gewoonlijk een week fermenteren en gaat dan bottelen. De gebottelde drank is zeker een week drinkbaar, maar het wordt langzaam zuurder. Bij het bottelen alleen wordt de fermentatie namelijk niet gestopt, maar door de drank in de koelkast te bewaren wordt dit proces enigszins gepauzeerd. Door hier een dag of enkele dagen mee te wachten, gaat de drank carboniseren. Oppassen met glazen flessen dus.

Na het bottelen moet de SCOBY voorzien worden van een nieuwe voedingsbron, dus nieuwe thee en suikers. Eventueel kan de cultuur wat worden bijgetrimd of uitgesplitst. Gewoonlijk wordt het oudste gedeelte naar verloop van tijd verwijderd. Het is verstandig om een backup cultuur in een “SCOBY Hotel” te bewaren in de koelkast, dit in geval van problemen tijdens een experiment of ongelukjes tijdens het proces waardoor de SCOBY beschadigt of zelfs overlijdt.

Inmiddels is de workshop bijna een week geleden en wordt het dus binnenkort tijd om mijn eigen kombucha te bottelen en nieuwe te gaan brouwen. Op dit moment heb ik geen kombucha meer om te drinken, wat ik erg jammer vind. Het is smakelijk, makkelijk, schijnt gezond te zijn, maar het is vooral leuk om te doen.

Hoewel wij als nerds, zoals iedereen weet, niet al te veel op hebben met het vertoeven in de Big Blue Room betekent dat niet dat de seizoenen aan ons voorbijgaan. Zo is het momenteel, heb ik me laten vertellen, lente.
En dat hebben we gemerkt. Tijdens de zeer geslaagde maak-je-eigen designtuinstoel-activiteit van afgelopen zaterdag zagen we meesjes af en aan vliegen. Al gauw bleek dat ze recht op ons gebouw afvlogen, naar een plekje dichtbij de voordeur, en daar leken te verdwijnen. Hoe zat dat?

Kennelijk hebben we een nest. En dat nest is toegankelijk via de sleuven tussen de bakstenen die samen een ventlatierooster vormen. De sleuven zijn smal, maar de meesjes zijn slim: ze kruipen er op hun buik doorheen.
Het is verbazend om te zien, je gelooft haast niet dat zo’n hele vogel daar doorheen past. Maar het past. De foto’s (hier in een bewerkte versie) bewijzen het.

Squeezing through

... Takeoff!

Onze picturemeister heeft nog meer mooie plaatjes geschoten. Je vindt ze hier.

Ondanks dat de zuurkast nog niet af is, zijn we al begonnen met de eerste bio-hacks. Na wederom een geslaagde avond koken en samen eten werd blijkbaar besloten om met de restanten aan de slag te gaan.

Dit project is met succes afgerond. Er is in een zeer korte tijd een stabiele kolonie van intelligent leven ontstaan. In de dampen die van de pan afkwamen zijn onder andere nieuwe elementen, sneller-dan-het-licht-neutrinos en mogelijk zelfs Higgs Boson-deeltjes waargenomen.

Het project op zijn hoogtepunt.

Het eerste bio-hackproject op zijn hoogtepunt.

Gekleed in een Hazmat-pak heeft een dappere vrijwilliger het project op vakkundige wijze ontmanteld. De verschillende stoffen zijn van elkaar gescheiden: de ontstane giftige stoffen zijn naar een depot gebracht, de radioactieve delen zijn in een ondergrondse bunker – toch handig, zo’n voormalig-militair-terrein – opgeslagen, en de maïskorrels konden nog gewoon bij het GFT-afval.

Project afgerond, nu weer verder.

En weer klaar voor volgende experimenten.

 

Meer over dit Biologische Experiment in een volgende post.