Het is weer die éné dag in het jaar waarop systeembeheerders wereldwijd in het zonnetje worden gezet. Het is zelfs het 20e jubileum van deze internationale feestdag: System Administrator Appreciation Day! Je bent jaloers, want jij doet helemaal niets in de IT, dus alle cadeautjes, swag, traktaties, kudos en complimenten gaan aan je neus voorbij. Meh.

Tragisch, tragisch. Bij Hack42 hebben we zat deelnemers die nu eenmaal niet zoveel hebben met de IT. Om die toch nog tegemoet te kunnen komen en ze te laten ervaren wat het is om iets in de IT te doen (en daarvoor vandaag óók nog waardering te krijgen), hebben we besloten om ze voor die éné dag in het jaar root te geven op de server bij Hack42.

Dus: altijd al systeembeheer-aspiraties gehad? Grijp je kans! Log middels SSH in op de-server.space.hack42.nl (username: root, password: Welkom01). Je moet hiervoor wel lokaal in het Hack42 netwerk zitten (dus in de space zijn), of creatief zijn met tunneling/portforwarding. Vind je dat SSH maar niks? Geen probleem! Telnet is ook prima hoor, maar bijvoorbeeld ook rlogin, rexec/rsh en good old FTP. Toch liever iets grafisch in plaats van dat gehark op de commandline en die stomme tekstschermpjes? Gebruik Webmin!

Anyway, probeer eens wat HTML content te serveren middels Apache (de webserver). CREATE eens een database (we hebben zowel PostgreSQL als MySQL!) of DROP er eentje. Installeer/verwijder wat software, voeg een gebruiker toe, verwijder een gebruiker. Patch de kernel, deploy een Smart Cyber Blockchain, initialiseer de Cloud, lanceer een webapp. Richt monitoring in, maak een back-up, of verwijder er een paar. Beveilig de online Cybers, of hack ze allemaal omver. Scan het netwerk. Vergroot een filesystem, maak een nieuwe partitie, verwijder er eentje, (un)share eentje. Speel de BOFH, e-mail andere gebruikers, zet quotas, VOEL wat het is om ECHTE macht te hebben. Maar: “With great power…” etc. Hou de boel wel een beetje heel, misschien willen anderen ook wel eens iets in de IT doen, ook al is het maar voor één dag in het jaar.

Vergeet vooral niet om je beloning te claimen! Beschrijf aan ons wat je hebt gedaan en waarom jij vindt dat je daar kudos voor zou moeten krijgen.

In het weekeind van 27 en 28 april was het eindelijk zover! Koningsdag!…uhm, nee! De mobiele variant van “SparkShack”, de metaalwerkplaats van Hackerspace RevSpace, kwam op bezoek bij Hackerspace Hack42 om te kunnen werken aan één van haar projecten, “FromDirtToSpace“, waarbij ze uit lokaal verkregen ijzeroer (smeed)ijzer proberen te maken voor verdere bewerking en verwerking.

Allereerst: SparkShack heeft altijd een geweldig mooi bord mee on-site, zo ook dit keer. Uiteraard zouden wij Hack42 niet zijn als we er niet een subtiel loltroll grapje mee zouden uithalen. Een van onze deelnemers kwam op het idee om een kleine toevoeging aan het bord vast te lassen.

Op vrijdagavond is de hoogoven opgebouwd en de volgende dag kon er daadwerkelijk in gestookt worden. Maar daarvoor moesten eerst de wat grotere stukken houtskool kleiner worden gemaakt.Daarna moest de oven voorverwarmd worden en op de juiste temperatuur komen om de chemische reacties te kickstarten.

Bij de juiste temperatuur zou de roet (koolstof) weer verdwijnen, omdat het chemisch gereduceerd wordt, zoals hier zichtbaar is.Daarna was het een kwestie van de oven telkens helemaal opvullen met een laagje ijzeroer en een laagje houtskool, afwachten en af-en-toe schoonmaken zodat de temperatuur stabiel blijft.

De tijd verstreek snel, het was inmiddels ook alweer lunchtijd (alhoewel dat een dubbele illusie is). Gelukkig had BugBlue zich flink uitgesloofd in de keuken en waren er heerlijke scrambled eggs, met allerlei opties voor zowel de meat-lovers als voor de vegetariërs. Plus, rare koude drankjes doen het natuurlijk altijd goed.

Het werk ging ondertussen wel gewoon door. Regelmatig moest de oven geruimd worden. Er kwam dan vloeibaar glas en slak uit. Dit leverde prachtige plaatjes op.

Uiteindelijk was het natuurlijk wel de vraag of het chemische proces binnenin de kachel goed zou verlopen. Er werd wat extra materiaal geruimd om te zien of het inderdaad ijzerhoudend was. Dat was gelukkig het geval.

En soms kom je er achter dat je voor een specifiek doeleinde de perfecte tool mist. Dan maak je die toch gewoon eventjes?

Er is niet alleen stilstaand beeld, er zijn ook video’s gemaakt.

Toen het ‘s avonds te donker werd om door te werken, kwam SA007 met de redding en bracht daarbij verlichting voor iedereen.

Bij echt Nederlands ijzeroer hoort natuurlijk ook oer-Hollandsche gezelligheid. Jos Weyers to the rescue, hij heeft een paar borden met heerlijke versnaperingen klaargemaakt, geheel in stijl.

Het werk ging al die tijd nog steeds gewoon door. ‘s Nachts leverde dit nog mooiere foto’s en beeldmateriaal op. Hier bijvoorbeeld druppelend ijzer en glas.

Het werd onderhand wel erg laat, dus hoog tijd om er een eind aan te breien. Het was inmiddels zelfs al te laat geworden om nog iets met het resulterende ijzer te gaan smeden, dus de oven werd ontmanteld en men wachtte in spanning op wat er onderin zou liggen.

Er is veel geleerd en er zijn ontzettend veel ideeën voor het vervolg, met alternatieven en verbeterpunten om het gehele proces meer efficiënt te maken.

Het vervolg van deze sessie staat zelfs al ingepland voor medio juli. Dat wordt extrameer awesome, dus tot de volgende keer!

Ja, maar nee, niet helemaal. De kogel is door het hoenderhok en we hebben inmiddels alle schaapjes gedempt. Hackerspace Hack42 mag voor minimaal een jaar in het KKN6 pand aan de Koningsweg 23a blijven! De zeecontainers die we in korte tijd hebben volgestouwd met alles wat geen ruimte-afval was, zijn inmiddels weer leeg en worden binnenkort weer afgevoerd. Een klein restpuntje is nog de totale verherinrichting van de hackerspace. Dit is een hoop werk, maar uiteindelijk betekent dit dat de space nog VEEL meer awesome wordt dan ie voorheen al was. Omdat we nu de ‘Lessons Learned’ uit de eerdere inrichting kunnen combineren met plannen die we al tijden hadden voor de nieuwe space, zal Hack42 v3.0 de allergaafste space (tot nu toe) gaan worden. Help je mee om dit te realiseren?

Als je nieuwsgierig bent hoe het uiteindelijk is geworden, kom dan 29 maart naar de Open Dag Nederlandse Hackerspaces. Hack42 doet gewoon mee natuurlijk. Business as usual en awesome².

Buiten de Open Dag zijn bezoekers altijd welkom als de space open is. Loop eens binnen tijdens de tweewekelijkse Meet & Greet sessies op dinsdagavond, kijk of er iets gaafs te doen is op de Kalender, meld je in het IRC kanaal, tweet ons, check de Facebook pagina of kom gewoon een keer langs als je ziet dat de space is geopend.

Op donderdag 30 oktober werd in Hackerspace Hack42 de workshop “Introductie tot Kombucha” gegeven door een van onze deelnemers, Lurwah. Een week vantevoren heeft hij een vat van 25(!) liter thee gebrouwen en hier een aantal van zijn SCOBY culturen op losgelaten om te groeien en kombucha te vormen.
Het programma van de workshop omvatte twee onderdelen; de reeds gebrouwen kombucha proeven, experimenteren met smaakjes en bottelen. Daarnaast zelf een batch klaarmaken om mee te nemen naar huis en te laten fermenteren.

Eerst zijn we begonnen met het afmeten en wegen van het water en de thee, om dit vervolgens te gaan brouwen. De thee moet zo lang mogelijk trekken, maar ook afkoelen voordat het gebruikt kan worden. Lurwah laat het normaliter 24 uur lang staan, zodat de kombucha vooral naar thee smaakt.

Terwijl de thee afkoelde, werd het tijd om te kijken hoe de eerder bereidde kombucha eruit zag. Het gezamenlijk openen van het vat was leuk en ook een beetje spannend. Hoe zou het eruit zien? De sterke geur verried eigenlijk al dat het een succes zou zijn (overigens, die geur is erg aangenaam). Na het onthullen volgde het proeven. Qua smaak deed het mij sterk aan roosvicee denken en ik vond het erg lekker. Vervolgens gingen we de drank bottelen en experimenteren met toevoegingen, zoals kaneel, wildcard-anijs en zouthout.

De kombucha kan samen met de SCOBY tot zo’n 30 dagen worden bewaard, waarbij de smaak steeds minder zoet (de suikers worden immers verwerkt) en steeds zuurder wordt. Lurwah laat zijn batches gewoonlijk een week fermenteren en gaat dan bottelen. De gebottelde drank is zeker een week drinkbaar, maar het wordt langzaam zuurder. Bij het bottelen alleen wordt de fermentatie namelijk niet gestopt, maar door de drank in de koelkast te bewaren wordt dit proces enigszins gepauzeerd. Door hier een dag of enkele dagen mee te wachten, gaat de drank carboniseren. Oppassen met glazen flessen dus.

Na het bottelen moet de SCOBY voorzien worden van een nieuwe voedingsbron, dus nieuwe thee en suikers. Eventueel kan de cultuur wat worden bijgetrimd of uitgesplitst. Gewoonlijk wordt het oudste gedeelte naar verloop van tijd verwijderd. Het is verstandig om een backup cultuur in een “SCOBY Hotel” te bewaren in de koelkast, dit in geval van problemen tijdens een experiment of ongelukjes tijdens het proces waardoor de SCOBY beschadigt of zelfs overlijdt.

Inmiddels is de workshop bijna een week geleden en wordt het dus binnenkort tijd om mijn eigen kombucha te bottelen en nieuwe te gaan brouwen. Op dit moment heb ik geen kombucha meer om te drinken, wat ik erg jammer vind. Het is smakelijk, makkelijk, schijnt gezond te zijn, maar het is vooral leuk om te doen.

Haar werk is een combinatie van esthetische en technische perfectie, doorgevoerd tot het absolute uiterste. Haar gedrevenheid, kennis, vaardigheden, precisie en oog voor detail zijn vrijwel ongeëvenaard in de wereld.

Op vrijdag 7 september hebben wij Tatjana J. van Vark als gast mogen ontvangen in Hackerspace Hack42 te Arnhem. Het is moeilijk om de hele avond samen te vatten in een enkel woord, als we mochten kiezen zou dit “awesome” zijn (uiteraard geschreven in letters van vuur, circa 10 meter hoog). Eigenlijk zijn we nog steeds diep onder de indruk en zijn de gebeurtenissen op die avond nauwelijks te beschrijven. We gaan het toch proberen.

Mevrouw Van Vark werd in 1944 geboren en bouwde reeds op haar 14e een oscilloscoop (…). Haar CV omvat research en development werk voor bijvoorbeeld overheidsinstanties, laboratoria, energiecentrales en de luchtvaartindustrie. Als hobby heeft ze in enkele decennia minutieus de onderdelen voor het Navigation and Bombing System van de Valiant, Victor en Vulcan bommenwerpers verzameld, geassembleerd en weer operationeel gemaakt.

Uiteraard krijgt iedere gast een rondleiding door de Hackerspace. De vrijdagavond is een goed moment daarvoor omdat er altijd genoeg deelnemers aanwezig zijn die werken aan projecten of gewoon voor de gezelligheid rondhangen. Mevrouw Van Vark genoot zichtbaar van ons museum en overige bijzondere objecten die we in de loop der tijd verzameld hebben. Ook in het Makerlab werden o.a. de 3D printers uitvoerig besproken.
De rondleiding werd afgesloten met een gezellig praatje en een kop thee in de lounge. Het gesprek dat we met haar hadden liep al snel uit in een impromptu lezing. Haar website werd project voor project doorlopen waarbij mevrouw Van Vark uitleg gaf over haar creaties en vragen beantwoordde uit het (hoofdzakelijk) ademloos toeluisterende publiek. Een aanwijsstok van een stuk draadeind, haastig opgetrommeld maar eigenlijk geheel in stijl. Technische details werden afgewisseld met anekdotes en verhalen uit haar leven. Razend interessant, uitermate boeiend, soms vreselijk grappig, maar soms helaas ook erg triest.

Mevrouw Van Vark; wij hebben genoten van uw bezoek. Diep respect voor u en uw werk. Weet dat u bij ons altijd van harte welkom bent.

Typerend voor de Hack42 hackerspace is de volgende situatie:

• Deelnemer komt met een obscuur stuk hardware, een (soms defect) apparaat, bizar item of een interessant idee.
• Er wordt gebrainstormed en er vormt zich een idee over (her)gebruik en inzet.
• Het idee wordt uitgevoerd.
• We hebben een awesome nieuw ‘iets’ erbij.

 

Bovenstaand gaat soms in sneltreinvaart. Het is heerlijk om mee te kunnen werken aan het creatieve proces, maar ook gewoon om hier getuige van te zijn en te zien hoe anderen samen iets gaafs maken.

Ter illustratie; we hebben sinds kort een lasercutter. Om deze aan te schaffen was natuurlijk geld nodig. Geen probleem; een groot aantal deelnemers heeft geïnvesteerd. Vervolgens moest zij gehacked worden; een flink redesign qua electronica, extra features en functionaliteiten om haar nog meer awesome te maken (en niet te vergeten: een stukje veiliger). De geschatte doorlooptijd van dit project was ongeveer 6 weken, vanaf het moment dat de lasercutter over de drempel de space binnen kwam tot aan een volledig functionele machine. Vanaf dát eerste moment is een aantal enthousiaste deelnemers hard aan de slag gegaan en het lijkt erop dat de planning gehaald gaat worden.

 

Sommige projecten zijn eenvoudig te kickstarten door een subtiele hint te laten vallen of een vaag idee te formuleren. Omdat er zoveel verschillende skillsets en specialismes zijn, kan er vanuit iedere denkbare (of onverwachtse!) hoek hulp of advies komen wanneer je tegen een probleem uitdaging aanloopt.

Als je een leuk project hebt en je weet niet goed hoe je het moet aanpakken, zet het op de Wiki, praat erover op IRC, in de Lounge, tijdens een van de meetings of via de mailinglijst.

Samenvatting deel I:
We hebben verschillende merken Café Noir koekjes gekocht om te voorzien van het Hack42 logo met onze 2D Laser. Die van Verkade vielen tegen door oneffenheden in het glazuur. In Deel I van dit dossier hebben we een klachtenbrief geschreven.

Het vervolg:
Tijdens de metameet van 17 april hebben we de doos van Verkade opengemaakt. De reactie van Verkade was bijzonder teleurstellend. Het lijkt erop dat De Meisjes onze brief nauwelijks hebben gelezen en hun standaardreactie op klachten hebben verzonden om ons zoet te houden en de kwestie af te doen. Problemen met de kwaliteit van het glazuur en de hechting daarvan aan het biscuit lijken aan de orde van de dag. Dit verklaart mogelijk de strekking van hun brief, die nauwelijks gerelateerd is aan onze klacht c.q. bezorgdheid.

Samen met de brief ontvingen wij een doos met twee verpakkingen koekjes; de beruchte Café Noir Original en Ruitertje Oud Hollandse specerijen. De tweede laat zich overigens totaal niet laseren. Desondanks hebben beide soorten koekjes CookieMonster‘s Seal of Approval. Het verzoeningsoffer in de vorm van deze koekjes werd uiteraard op prijs gesteld, maar het ging ons voornamelijk om een leuke reactie op onze ludiek bedoelde klachtenbrief. Helaas.

Onze klachtenbrief en de reactie van Verkade daarop hebben een plekje gekregen in de lounge, aan onze Wall of Fail. Kom gerust eens langs om te kijken of vraag om een demonstratie van de manier waarop wij koekjes bruut mishandelen.

Korte tijd geleden stond Hack42 al in de Duitstalige, Engelstalige en zelfs de Spaanstalige Elektor. Inmiddels is de Nederlandstalige editie uitgekomen waar wij ook een prominente plaats in hebben gekregen. Elektor, bedankt! Kom vooral eens op bezoek, iedereen is welkom!

Dinsdag 10 april was het aan onze Stitch om zijn lezing Hacken voor Beginners te geven aan deelnemers en geinteresseerden. De zaal zat wederom vol.

Het was vooral een technische en interactieve sessie, waarbij Stitch regelmatig het publiek inschakelde om creatief mee te denken. Een van de problemen die hij schetste (compleet met props), was een Security koffer met inhoud, die op een awesome manier ontvreemd diende te worden zonder dat Stitch dit in de gaten zou hebben. Het publiek werd uitgedaagd om een shortlist van manieren te verzinnen om die aan het einde van de lezing te bespreken of zelfs live uit te proberen.

Deelnemers van een Hackerspace behoeft men over het algemeen niet uit te leggen wat het verschil is tussen een hacker, cracker, cybercrimineel of een scriptkiddie. Hier werd ook niet heel lang bij stilgestaan. De focus van de lezing lag vooral op het voorkomen en het leren van andermans fouten. Met enkele speelse voorbeelden werd getoond hoe eenvoudig het kan zijn om aan informatie te komen over een server en de gebruikte applicatiesoftware.

Er zijn een aantal recente gebeurtenissen met betrekking tot informatielekken geweest die de landelijke media hebben gehaald. In de meeste gevallen zijn dit relatief eenvoudige hacks geweest die voorkomen hadden kunnen worden. Slechte programmatuur, misconfiguratie van software of een ontbrekend patchbeleid. Valkuilen waar men keer op keer met open ogen in loopt. Daarom zijn wij er. De klokkenluiders. De hackers. Wij signaleren de fouten en spelen deze op een verantwoordelijke manier door. Soms doen we gewoon ons werk en worden we ervoor betaald. Soms doen we het puur uit nieuwsgierigheid, uit bezorgdheid of gewoon voor de fun.

Vanuit het publiek was het enthousiasme groot en er was naderhand direct al belangstelling voor een vervolg sessie met een diepere technische focus. We gaan kijken wat we kunnen doen.

Stel je het volgende scenario voor; je bouwt een awesome 2D Laser van een oude printer, scanner, Arduino Nano (type) controller, DVD-writer lasermodule, wat random spare parts en Open Source CNC software.

Vervolgens sta je voor de moeilijke keuze; wat ga je als eerste vandaliseren voorzien van het Hack42 logo? Koekjes natuurlijk! Omdat je voor een oerhollands kwaliteitsproduct wilt gaan, koop je Verkade Café Noir Original koekjes. Omdat je niet van half werk houdt, koop je in bulk in. Je opent de verpakking en wilt direct aan de slag, MAAR…de koekjes zijn niet mooi vlak?! Sterker nog, er zit een behoorlijk verschil in de dikte van het glazuur over het gehele koekje, waardoor de laser focus problemen krijgt en de gravure mislukt. Het is er niet eentje, alle koekjes in het pak zijn op dezelfde wijze gruwelijk misvormd. Je opent een tweede verpakking, zelfde verhaal. Je wordt zenuwachtig terwijl je een derde verpakking opent; idem dito. The horror, the horror. Je wereld stort in elkaar. Wat. Ga. Je. Doen?

Je schrijft een klachtenbrief naar Verkade natuurlijk! Koekjes die je niet eens met een laser kan bewerken?! Belachelijk! Zeker wanneer je erachter komt dat de Albert Heijn huismerk Café Noir koekjes kwalitatief veel beter zijn en de laser totaal geen problemen heeft met deze koekjes. Als bewijs stuur je er een paar mee samen met de brief en natuurlijk nog wat Hack42 promotiemateriaal. Dat zal ze leren!

Op vrijdag 16 maart werd door Jos het langverwachte vervolg gegeven op zijn eerdere lezing over Lockpicking. Dit keer met assistentie van een van onze nieuwste deelnemers; Relocker en gast egeltje. Met z’n drieën verzorgden zij de 1-op-1 begeleiding tijdens het hands-on gedeelte van de workshop.

Jos heeft veel indrukwekkend demonstratiemateriaal van zichzelf en van Toool meegenomen. De slides van Deviant Ollam werden zo gecombineerd met het praktische gedeelte waar iedereen voor was gekomen: zelf sloten openmaken. Het duurde dan ook niet lang of er werd druk gepicked, geshimmed en gebumped door jong en oud, waarbij er al snel stralende gezichten waren te zien. Iedereen had de smaak goed te pakken en er zijn veel sloten opengemaakt zonder dat daar een sleutel aan te pas kwam.

Naderhand werd er nog druk gediscussieerd, waarbij de workshop in zijn geheel flink is uitgelopen. De animo naar een vervolg was groot en hier gaan we absoluut iets mee doen.